این فقط ترافیکی از واژه هاست...!!!

 منت کشی ممنوع!(سروده رضا رفیع)                       مهمانی ممنوع! ( سروده خط خطی ) 

            وقتی که نداریم به سر کار سر و کار           وقتی که نداریم به سر سفره کمی نان  

            ز بهر تو خود را نگذاریم سر کار               این جمله غلط بود ( عزیز است مهمان )   

           آن کرم مکرم بشود کاهل کرم نیست            آن شخص که این گفت اگر قید حیات است    

             مطرح که شود مار ، رود داخل آمار           لعنت شود و خوار و بیفتد به گروگان   

       منت نکشیم از ( تو ) ی اخموی ابوالهول            با اهل و عیالان بشوید متحد القول     

              حتی اگر از گشنگی افتیم چو مردار           هر کس که تو را خواست بگو رفت به گرگان   

       دونان چو دو نان قرض دهندت همه ی عمر                 دوریال که نه آسان دهندت به سر برج    

             منت به سرت هی بگذارند کله وار            آنوقت بگذاری سر سفره جلومهمان ؟؟؟   

           هر جا که تو باشی و بیایند فنروار               هر جا که تو باشی و بیایند رفیقان   

          باید بپری جایت بپری راست فنر وار              یابو بده آب و نشو از کرده پشیمان  

........................................................             یا جیم بشو از صحنه که بسیار رفیقان 

.........................................................            با اخذ نشان گشته شب و روز چو مهمان 

          یاد آر که عزت ز قناعت بود ای دوست            یاد آر که بقال محل از تو طلب داشت    

           قانع صدفی باش که شد پر در شهوار           عاقل رجلی باش و معذور ز مهمان    

          نی خواب به کاخ و نه ببین خواب پریشان       دعوت نکن از خویش و نه از کیش و رفیقان  

                عاقل نتند تار که چشمش بشود تار         عاقل نکند کار که شود بعد پشیمان...!!!