من قرون ماضی الی قرننا نام حافظ شیرین سخن در میان اهالی ادب محفوظ بوده و انشاال.. تعالی در قرون آتی نسل اندر نسل همچنان محفوظ باشد و باقی بماند و زنده باشد و حالش را ببرد انشا ال...
عرض به حضور سروران و بیکاران بیخبر از گذر زمان جناب خواجه شمس الدین محمد
( یا همان خواجه ی شیراز خودمان ) شعری را سرود که هنر نمایی بسیاری از دوستداران علم و ادب را بر انگیخت و هر کس با شنیدن این بیت بدهیها و خواسته ها و نیازهای مادی و معنوی خود را
یاد آور میشوندو...کار نداریم و این بدین دلیل که فعلا دخل و ربطی به ما و ( اکیدا شما )ندارد
و بیت این بود:
اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را
به خال هندوش بخشم سمرقند و بخارا را
علی ای حال پرسشهایی نه از سر کنجکاوی بلکه از سر گیر دهی به ذهنمان خطور کرد که عجالتا در پایان عرایض ( احتمالا محکوم به پرداخت عوارض ) عنایت بفرمایید ؛
حافظا! خدایت رحمت کناد آما
مگرآن که باید دلت را بدست آرد شیرازی نیست کاکو؟ پس قضیه ی خال هندو دیگر چیست؟ خال هندو را هندو دارد و...
خدایت رحمت کناد ولی اگر امروز بودی دیگر این حرف را نمیزدی عصری که قیمتها سر به فلک
گذاشته و بیداد میکند و مسایل اقتصادی
گریبانها را چسبیده و خیال یخیالی هم ندارد و آدم را از هر چه بخشش است پشیمان میکند
یا میدانستی ترک شیرازی دلت را بدست نمی آورد این را همینطوری بر زبان راندی
آن مواعید که دادی مرود از یادت
چهارم اینکه سمرقند و بخارا صاحبی دارد و مملکت قانونها..........!!! الکی که نیست برادر من!
خدایش رحمت کناد...